Αυξεντίου: “Έφαγα 2-3 καρπαζιές..”.

Η αδελφική αγάπη μεταξύ του Γρηγόρη Αυξεντίου και του Αντώνη Παπαδόπουλου ήταν δεδομένη. Οι 2 άντρες είχαν εξαιρετικούς δεσμούς φιλίας μεταξύ τους, και αυτό επιβεβαιώνεται όχι μόνο από την προσωπική τους ζωή, αλλά και από την κοινή του πορεία στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ

Στις αρχές του 1950, η Ανόρθωση Αμμοχώστου αντιμετώπιζε σε ποδοσφαιρικό αγώνα τον Ολυμπιακό Λευκωσίας, στο κατεχόμενο σήμερα από τους Τούρκους Γ.Σ.Ε., που είναι και η φυσική έδρα της Ανόρθωσης.

Ο Αντώνης Παπαδόπουλος, ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης και εξαιρετικός αθλητής, βρισκόταν στην εντεκάδα της ομάδας της Αμμοχώστου. Σε κάποια φάση, τα πνεύματα εντός του γηπέδου οξύνονται και οι ποδοσφαιριστές έρχονται στα χέρια.

Μέσα στην “φασαρία” ο Αυξεντίου από την κερκίδα βλέπει τον φίλο του να βρίσκεται σε κίνδυνο εντός του γηπέδου, οπόταν αμέσως ανεβαίνει στα κάγκελα, τρέχει προς το μέρος του Παπαδόπουλου, και στέκεται μπροστά στον φίλο του. Τα επεισόδια συνεχίζονται, και οι 2 αρπάζουν μερικές ψηλές.

Ο Αυξεντίου μετά το τέλος της “φασαρίας” επιστέφει στην κερκίδα αναψοκοκκινισμένος αλλά με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Φίλοι του που βρίσκονται στην κερκίδα, τον ρωτάνε τι ακριβώς έγινε, και ο ίδιος με την γλώσσα του να “γυρνάει” την Ελληνική προφορά, τους απαντά:

“Άρπαξα 2-3 καρπαζιές βρε”.

Αυτό ήταν το ήθος και η αγάπη που επικρατούσε μεταξύ των 2. Μια αγάπη, η οποία κράτησε ζωντανή και κατά την διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ, αφού οι 2 έζησαν στο αντάρτικο μαζί, επιχειρώντας σε αμέτρητες ενέργειες της οργάνωσης, μέχρι και το ηρωικό τέλος του Αυξεντίου στον Μαχαιρά.